Siedem + to kolejna z cyklu wystaw artystycznej grupy przyjaciół zorganizowana tym razem w Galerii Sztuki Współczesnej BCK w brzeskim Ratuszu. Autorzy korzystają z odrębnych środków wyrazu, różnych metodologii i sięgają po niekonwencjonalne rozwiązania plastyczne po to by poszerzać własne możliwości poznawcze, a jednocześnie wychodzą z propozycją otwarcia na dialog i możliwość dzielenia się własnymi doświadczeniami estetycznymi z odbiorcą.

Pierwsza wystawa zorganizowana w podobnym składzie miała miejsce w lutym 2011 roku w Galerii ?Pod Białym Bocianem? we Wrocławiu. Powstał wówczas projekt szeregu wystaw i spotkań artystycznych, którego wspólnym mianownikiem było rozpatrywanie zagadnień i zjawisk artystycznych na drodze intelektu, nauki i filozofii.

Autorzy biorący udział w wystawie to:
1. Monika Aleksandrowicz
2. Beata Oberc-Niemczyk
3. Maja Wolińska
4. Piotr Masny
5. Jakub Jarnajczyk
6. prof. Wiesław Gołuch
7. Tomasz Fronckiewicz
8. Yoav Rossano

O autorach:

TOMASZ FRONCKIEWICZ
Panorama fotogemma druk cyfrowy, 2011



Wspominając czas dzieciństwa pamiętam jaką magię roztaczały różnego rodzaju szkiełka, kryształy i kule. Świat zniekształconego obrazu prawie zawsze był nową wartością estetyczną, czymś co rozpoczynało podróż w nieznaną krainę. Podobnie teraz fascynuje mnie deformacja obrazu, która staje się kontrapunktem w kompozycji zmieniając rzeczywistość na subiektywny obraz. Całość sprowadzam do kadru z którego wyłania się detal. Wciąż poszukuje interesującego fragmentu rzeczywistości, który za każdym razem staje się nowo odkrytym obrazem.

MAJA WOLIŃSKA
Ostatnie złote popołudnie.
Wideo, 2011

W blasku zachodzącego słońca uczucie pustki staje się nieznośne. Las udaje las, światło udaje światło, wszystko dookoła stara się być czymś. W symulakrum parku rozrywki, wstydliwej dla okolicznych mieszkańców wysepce, wesołym miasteczku, które udaje samo siebie, nieoczekiwanie otwiera się ?poza-przestrzeń?. To ziemia nieoznaczona, obszar nostalgii i niepotrzebnych symboli tkwiący w złotym ?poza-czasie?. Płacę w kasie 50 złotych i przekraczam granicę świadoma czujnego spojrzenia polarnego strażnika.

BEATA OBERC-NIEMCZYK
?Portret?
Układ z sześcianów, 2011


Inspirujący i jednocześnie hipnotyzujący jest ciągły ruch na twarzy. Zatrzymać moment dzięki fotografii, to początek procesu, który zmienia inspirację w strukturę. ?Portret? jest czarno-białą kompozycją przedstawiającą. Można ją też ułożyć w abstrakcyjny, geometryczny układ kwadratów. Takie uproszczenie obrazu do prostych form umożliwia rozwijanie i wprowadzanie zmian w kompozycji.

JAKUB JERNAJCZYK
90-60-90
instalacja przestrzenna, 2011

Na wystawie prezentuję prace wchodzące w skład aktualnie rozwijanego przeze mnie cyklu ?Tabliczki matematyczne?. W pracach tych przy pomocy różnych mediów staram się przybliżać wybrane, mniej lub bardziej skomplikowane zagadnienia z obszaru matematyki. Prezentowana na odwrocie instalacja ?90-60-90?, odnosząca się do problemu geometrii nieeulkidesowych, ukazuje trójkąty równoboczne w ujęciu trzech równoprawnych systemów geometrycznych.

WIESŁAW GOŁUCH
WZORY
druk cyfrowy, 2012

Na umowną chwilę moja uwaga skupiła się na konceptualnej grze z odbiorcą. Służą temu cykle prostych, wizualnych testów o dwuznacznym potencjale interpretacyjnym. Jednym z nich jest cykl WZORY prezentowany na wystawie.

PIOTR MASNY
Transformacje
druk cyfrowy, 2011

Zmianę perspektywy obserwacji ? rejestracji fotograficznej czy filmowej ? otaczającego nas świata można uzyskać nie tylko za pomocą zmiany punktu obserwacji lub jej kierunku, ale również z użyciem ruchu wokół osi optycznej obiektywu. Można czasem osiągnąć zaskakujące efekty, prawie wchodząc w nowe rzeczywistości, zmieniając zależności przestrzenne, a co za tym idzie funkcje poszczególnych obiektów i elementów przestrzeni, np. płaszczyzn. W tych zmienionych
przestrzeniach każdy może dopatrzeć się czegoś innego.

MONIKA ALEKSANDROWICZ
Wszystko na sprzedaż, czyli: dlaczego
konsumpcjonizm pożarł idee.
druk cyfrowy, 2011



Czytając Baudrillarda, nie można uciec od przekonania, że w obecnej formie przedstawień naszych rzeczywistości, funkcjonujemy w fazie tworzenia hiperrzeczywistego obrazu świata i jego nadinterpretacji. Multiplikujemy znaki i ich znaczenia. Dochodzi wręcz do załamania związku między znaczącym i znaczonym. Znak pełni już funkcję sam dla siebie ? pozbawiony referencyjności, nie odnosi się już dovniczego innego, do niczego się nie odwołuje. Właściwie staje się komunikacyjnym szumem, substytutem. Jest nadliczbowy, medialny i świetnie funkcjonuje jako produkt w kulturze masowej. Oczywiście nie ma nic nowego w sformułowaniu ? przedstawienie obiektywnego, prawdziwego i adekwatnego obrazu świata nie jest możliwe ? ale wciąż chętnie dajemy się nabrać na taką ewentualność. Filozof podważa rolę i możliwość wielkich narracji ? wszelkich prób obiektywnego i wyczerpującego opisu świata oraz praw nim kierujących, jesteśmy bowiem bezradni w obliczu wielowymiarowej rzeczywistości.

Autoportret
druk cyfrowy, 2011

Prezentowane prace, to fragmenty fotografii zrealizowanych w duotonie. Przedstawiają one odbicia mojej postaci w różnych kontekstach, zarejestrowane w przeciągu ostatnich 4 lat. Miejsca ich realizacji: Muzeum Sztuki Współczesnej, Norymberga 2008, wystawa Nouveau Réalisme (autoportret na tle prac ? D. Spoerri oraz A.P. Arman); Parque de las Ciencias, Granada 2011, odbicia w krzywych zwierciadłach, wystawa M.C. Eschera; Prom Gdańsk ? Sztokholm, 2011.

+/?
animacja, 2002/2012


Wystawę grupy "siedem +" można oglądać w Galerii Sztuki Współczesnej BCK do końca lutego.

Tomasz Fronckiewicz