Dla użytkownika budynków nie ma wielkiego znaczenia, czy jego projekt wyszedł spod ręki kobiety czy mężczyzny. Dlaczego jednak tak mało znanych budynków stworzyły architektki?

 

Halina Skibniewska, Osiedle Sady Żoliborskie w Warszawie, 1969, fot. Marian Sokołowski
 CAF/PAP

 

Najważniejszą nagrodą, jaką współcześnie może w Polsce otrzymać architekt, laurem stanowiącym uwieńczenie dorobku jest Honorowa Nagroda SARP. Przyznawana dorocznie od 1966 roku trafiła już w ręce kilkudziesięciu projektantów, którzy w ten sposób zapisani zostali w architektonicznym panteonie sławy. Na liście laureatów Honorowej Nagrody SARP znajduje się tylko pięć kobiet, a zaledwie dwie z nich otrzymały nagrody indywidualne (pozostałe trzy panie nagrodzono do spółki z ich mężami, z którymi pracowały). Już choćby z tego powodu warto bardziej docenić pracę architektek – np. poprzez zwrócenie uwagi, które z powszechnie rozpoznawalnych budowli są dziełem kobiet.

 

Osiedle Latawiec, Warszawa, projekt: Eleonora Sekrecka, fot. Zbyszko Siemaszko/Forum

 

 

Zespół mieszkalno-usługowy przy placu Grunwaldzkim, 1969-1975, projekt: Jadwiga Grabowska-Hawrylak, fot. Stefan Arczyński, 1977, zbiory: Narodowe Archiwum Cyfrowe

 

 

Nowy Dom Poselski, Warszawa, projekt: Małgorzata Handzelewicz-Wacławek, fot. Wojciech Olkuśnik/AG

 

 

Pomnik Umschlagplatz, Warszawa, projekt: Hanna Szmalenberg, fot. Wojciech Pacewicz/PAP

 

 

Kompleks zabudowy mieszkaniowej na Starych Jeżycach, Poznań, projekt: Izabela Klimaszewska, inwestor Ataner, fot. fot. materiały prasowe inwestora Ataner

 

 

Budynek biurowy Rodan System, Warszawa, projekt: Magdalena Staniszkis, fot. Wojciech Krynski/Forum

 

 

Bazylika Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski w Licheniu Starym, fot. Maciej Gillert/Forum

 

Najbardziej znana i największa świątynia w Polsce jest dziełem architektki. Barbara Bielecka pierwsze szkice licheńskiej bazyliki wykonała już w 1993 roku; od początku nadzorowała prace nad powstaniem monumentalnej budowli od 1994 roku do ukończenia budowy w 2004 i później też – zamieszkała tuż obok kościoła. Architektka w wywiadzie dla "Dużego Formatu" w 2007 roku mówiła:

Poświęcałam tej budowie całą siebie przez 15 lat od rana do wieczora. Nie mam męża ani dzieci. Moim dzieckiem jest bazylika.

Bielecka zaprojektowała nie tylko gigantyczny gmach (162-metrowa fasada kryje wysoką na 44 metry i długą na 139 metrów nawę) i rekordowo wysoką wieżę, ale i przebogaty wystrój świątyni.

 

 

Autorka: Anna Cymer

Historyczka architektury, absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, niedoszła absolwentka Studium Fotografii ZPAF. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureatka Nagrody Dziennikarskiej Izby Architektów RP. Autorka książki "Architektura w Polsce 1945 - 1989". Warszawianka, która uwielbia Górny Śląsk, w Culture.pl pisze o architekturze starej i nowej oraz o designie, który zmienia ludzkie życie.

 

Czytaj więcej, źródło: CULTURE.PL

 

 

 

 

 

 

• « poprz.
• nast. »