Rodziców mego ojca pamiętam dokładnie. Moja babcia Waleria Olesiukowa–Wieczffińska z domu Kijek urodzona w 1870 roku. Pierwsze małżeństwo babci zawarte w 1889 roku było z panem Olesiukiem.

Dzięki mojej ciotecznej siostrze Gabrieli Matuszewskiej-Nadolnej, zamieszkałej w Mosinie koło Poznania, znam historię obydwu rodów.
Z tego związku było czworo dzieci:
Jan Olesiuk urodzony w 1890 roku,
Anna Olesiuk–Wieczffińska – Tabakowa urodzona w 1892 roku,
Stefania Olesiuk–Matuszewska urodzona w 1894 roku,
Maria Olesiuk-Dyszlonkowa (Sybiraczka) urodzona w 1895 roku.
Jan Olesiuk ukończył SGGW w Warszawie. Ciotka Stefania przed I wojną światową była nauczycielką w Międzyrzecu Podlaskim, tam się poznali i pobrali. Wujaszek w latach 20-tych był starostą w Stanisławowie, Krasnymstawie i Białej Podlaskiej, a ostatnio przed II wojną światową dyrektorem banku we Lwowie. Po wojnie zamieszkali w Warszawie, a po śmierci wujaszka ciotka Stefania (z Manugiewiczów – Ormianka) likwiduje częściowo dom warszawski, sprzedaje piękne obrazy, fortepian Bechsteina i buduje dom w Zalesiu pod Warszawą. Wujostwo Olesiukowie mieli dwoje dzieci: Zbyszka i Danusię. Zbyszek zmarł nagle 9 sierpnia 1979 roku. Był redaktorem. Danusia nigdy nie wyszła za mąż i po śmierci cioci Olesiukowej dzielnie administrowała wielkim domem, ogrodem i sadem rodziców w Zalesiu pod Warszawą.?Moje ciotki Ania, Stefania i Marynia to były moje wyrocznie. Życie nie szczędziło im trosk i kłopotów, ale umiały z podniesionym czołem dzielnie znosić przeciwności losu.

Rodzina mojego Ojca (1926 rok)

Wieczffińscy i Matuszewscy (1934 rok)

Pradziadek mój Wiktor Olesiuk pochodził z Niewęgłoszy w lubelskim. Ich dom był kulturalny, posiadali dużą bibliotekę. Dziadek zajmował się dostawami dla wojska. Po ślubie z babcią Walerią prowadził restaurację. Ponieważ w Międzyrzecu stał pułk wojska rosyjskiego, które urządzało pijatyki, babcia nie chciała zajmować się restauracją, sprzedali ją i kupili dwa sklepy masarskie.
Po śmierci dziadka Olesiuka babcia Waleria wychodzi ponownie za mąż za Michała Wieczffińskiego urodzonego w 1874 roku.
Z drugiego małżeństwa babci Walerii z Michałem Wieczffińskim było ponownie czworo dzieci:
Piotr Wieczffiński – legionista – zginął na wojnie w 1918 roku
mój ojciec Jerzy urodzony w 1904 roku
Henryka Wieczffińska–Puławska urodzona w 1900 roku
Barbara Wieczffińska–Werszkowa urodzona w 1908 roku,

Zofia Wieczffińska–Mogilnicka